Op het eerste gezicht is het liturgisch centrum van grote eenvoud. Maar wie goed kijkt, ontdekt het vakmanschap van Theo Faber. Hij is jarenlang de vaste organist van de kerk geweest, maar is ook gezegend met het talent om meubels te maken.
In de preekstoel en de houder van de collectezakken zijn de eikenhouten panelen verwerkt van een oudere preekstoel.
Het onderstel van doopvont, kaarsenstandaard en lezenaar bestaat uit drie stijlen of poten die op verschillende manieren samenkomen. Zo vormen ze een toespeling op de Drie-eenheid: Vader, Zoon en Geest – samen één God – zijn het fundament van het kerkzijn.
De bovenkant van de doopvont is van de hand van Hedi Bogaers. Ze was kunstenares en lid van de gemeente. In een steen die de vorm heeft van een omgekeerde piramide heeft ze een halve bol uitgespaard voor het levende water.
Ook het kunstwerk dat links op het podium staat, is gemaakt door Hedi Bogaers. Het heet ‘Tafel van Licht’. De dertien zuiltjes symboliseren Jezus en zijn leerlingen, en daarmee ook de gemeenschap van de kerk die de Heer centraal stelt.
Aan de rechterkant van het podium staan dertien krukjes die in dezelfde kleuren zijn geschilderd als de zuiltjes van het kunstwerk. Ze laten zien dat kinderen een plaats innemen in de kerk die gezien mag worden. Vaak gaan de kinderen op de krukjes zitten voor ze naar de kinderdienst gaan, om een gesprekje te voeren met de voorganger.
