Koffieschenken
Wat is het toch fijn dat we als gemeente na afloop van de zondagsdienst met elkaar weer koffie en thee kunnen en mogen drinken.
Iedere zondag zijn er 2 gemeenteleden die voor ons de koffie en thee verzorgen. Helaas is het lijstje koffieschenkers erg ingekort en zijn we dus op zoek naar gemeenteleden die ons willen helpen…
Wat houdt het in:
• Op de zondag dat u ingepland bent komt u rond 9.00-9.15 uur naar de kerk.
• U zet dan koffie en thee en schenkt dit in thermoskannen.
• U zet kop en schotels, melk en suiker klaar.
• U maakt limonade voor de kinderen en zet glazen voor hen klaar
• Na afloop zorgt u dat de kop en schotels en glazen in de vaatwasser staan. Hetgeen er niet in past wast u even met de hand af.
• U zorgt dat u de keuken achterlaat zoals u hem voor de dienst aantrof.
Afhankelijk van hoeveel gemeenteleden er mee willen helpen bent u 1x in de 2 a 3 maanden een keer aan de beurt. Dit komt dus neer op zo’n 4-6 keer per jaar. Hoe meer gemeenteleden bereid zijn om te helpen,
des te minder vaak u aan de beurt bent U kunt zich als tweetal (echtpaar, samen met een vriendin/ kennis, enz.)
maar ook alleen aanmelden. Gemeenteleden die zich alleen aanmelden zullen we in overleg aan elkaar koppelen, zodat er een tweetal ontstaat.
Wanneer u zich aan wilt melden kunt u bellen (0111-410841, ’s avonds de meeste kans) of mailen (jaarid@zeelandnet.nl) naar
Sigrid den Boer.
SIGNALEN – Hinkelen binnen de dogma’s
Het jaarthema ‘Daar zit wat in!’ gaat onder meer over de inhoud van het geloof. En ja, dan kom je al snel op het terrein van de dogmatiek terecht, de systematische doordenking van het geloof. Maar dogmatiek heeft geen goede klank. Het doet denken aan dogmatische mensen die – volgens een woordenboek – star en onbuigzaam zijn en niet open staan voor discussies. Er is veel afkeer van dogma’s die het levende geloof willen vangen in dode letters en die ieder daarvan afwijkend geluid veroordelen.
Toen ik in Kampen ging studeren, werd ik van zulke vooroordelen over dogmatiek verlost doordat de docenten die het gaven, helemaal niet dogmatisch waren. Het waren vriendelijke, openhartige mensen die zelf nog steeds bezig waren met hun zoektocht. ‘Samen nadenken over het geloof’, omschreef een van hen zijn vak.
Ook beelden hebben me geholpen om een positievere kijk op dogma’s te krijgen. C.S. Lewis vergelijkt ze in ‘Mere Christianity’ met zeekaarten.
Hij schrijft dat die kaarten op zich inderdaad dode dingen zijn die het niet hálen bij de levende werkelijkheid die je ervaart als je langs het strand wandelt. Maar het is wel zo dat een zeekaart berust op wat duizenden mensen te zien hebben gekregen door op de werkelijke oceaan te varen. Achter de kaart schuilt een massa ervaring die net zo echt is als jouw ervaring aan het strand. Maar jouw strandervaring is één losse indruk, terwijl een zeekaart alle verschillende ervaringen samenvoegt.
Achter een dogma schuilen de ervaringen van vele mensen met de levende God. Een zeekaart is ook nodig om de oceaan te bevaren.
Dogma’s zijn hulpmiddelen om ergens te komen in het geloof.
Kees van der Kooi gebruikt in zijn gelijknamige boekje het speelse beeld van ‘Hinkelen binnen de lijnen’. Uitspraken als ‘Jezus is uit de dood opgestaan’ vormen de lijnen van een hinkelbaan. Daarbinnen is ruimte genoeg. Er is nog veel variatie mogelijk op het speelveld. Want de een zal onder opstanding iets anders verstaan dan een ander. Maar het wordt pas leuk en zinvol om te hinkelen als er lijnen getrokken zijn.
Om met een verwant beeld te spreken: een voetbalveld is eigenlijk best groot – de spelers rennen wat af – maar als je het nóg groter wilt maken door ver buiten de lijnen te willen spelen, kun je bij de buren terechtkomen. Dan moet er eerlijk tegen je gezegd kunnen worden:
‘Waar je nu mee bezig bent, is geen voetballen meer; je bent op het terrein van de hockeyclub beland. Dat is ook een sport, maar niet onze sport.’ Tegen iemand die beweert dat God niet meer is dan het goede tussen mensen, mag gezegd worden: ‘Nu ben je in het humanisme terecht gekomen. Dat is een nobele levensovertuiging, maar wees eerlijk: je hebt het speelveld van het christelijk geloof verlaten.’
Onze leermeesters in Kampen hielden ons voor dat ‘wát je gelooft’ niet losgemaakt kan worden van ‘in Wíe je gelooft’. Dan spreek je respectvol over de God van wie we houden.
Vergelijk het hiermee: Het gesprek van drie zussen van rond de 50 komt op hun vader. Als de jongste hem een magazijnmedewerker noemt, roept de oudste: ‘Ho ho, nu doe je hem geen recht. Hij heeft maar een jaar in het magazijn gewerkt. Hij maakte duidelijk dat omgang met mensen veel beter bij hem paste. Daarom mocht hij het contact met de klanten onderhouden. Dat deed hij heel goed. Ik kan het weten, want ik heb nog stage gelopen in dat bedrijf.’ En de middelste zegt: ‘Hij was veel meer dan zijn werk. Hebben jullie wel eens de moeite genomen om
dat schriftje te lezen waarin hij zijn levensgeschiedenis heeft opgeschreven? Dan zouden jullie een beter beeld van hem krijgen.’ En samen pakken ze het erbij en vullen het aan met hun herinneringen.
Samen nadenken over wat je gelooft is recht doen aan God. Als iemand iets over Hem beweert, mag de ander vragen: ‘Waar baseer je dat op?
Waar lees jij dat in de Bijbel?’ Respect voor God houdt ook in dat we niet alles over Hem kunnen weten. Het blijft hinkelen wat we doen.
Maar ‘niet alles’ is meer dan niets. Want daarvoor heeft Hij ons genoeg over zichzelf verteld en laat Hij voldoende van zichzelf ervaren.
Ds. Freek Schipper
Aanbodkrant
Samen met dit kerkblad wordt de Aanbodkrant verspreid. Op de voorkant staat het beeldmerk voor het jaarthema “Daar zit wat in!”, ontworpen door Henk Walraven. Het kistje staat een beetje open. Je kunt zien dat er wat in zit, maar niet precies wat allemaal. Er komen alleen stukjes van een kettinkje naar buiten, waaraan een hugenotenkruisje hangt.
Het is met het plaatje als met de Aanbodkrant: die nodigen uit om ze verder open te doen.
Uitnodigingen
Inge Bijl heeft met veel gepriegel en geduld tientallen doosjes gemaakt waarin de uitnodigingen voor de catechisatie en gespreksgroep De Kaars zijn gedaan.
Dank je wel, Inge!
Een heel originele manier om aan te sluiten bij het jaarthema en mensen op te roepen na te gaan wat er voor hen in zit, in dat wonderlijke vertrouwen op God.
De oproep schoenen bij elkaar te zoeken voor de vluchtelingen uit Oekraïne heeft heel wat mensen tot opruimen gebracht.
Wat een mooie hoeveelheid schoenen om te delen!
Ook in de Gasthuiskerk zijn schoenen ingezameld.
Wat fijn om zo te kunnen helpen.
Namens de diaconie hartelijk dank
Bij de ingezamelde schoenen voor de kinderen uit Oekraïne in de ‘Cornelia’ zat ook een envelopje met € 10,–. Voor dit bedrag zijn kindersokken gekocht. Dit past bij de volgende inzameling.
Bij het uitreiken van de schoenen hoorden we dat er ook gebrek is aan herfst en kinderkleding in de maat 92- 176 (1,5- 15 jaar).
De winkelwagen staat in de hal voor het inleveren van kinderkleding, ook kinderschoenen zijn nog steeds welkom.
Van harte aanbevolen.