BIJ DE DIENSTEN IN DE PAAS – EN ZOMERTIJD
Ook in deze tijd tussen Pasen en Pinksteren mogen we uitkijken naar een aantal mooie diensten. Op donderdag 29 mei gaat de gezamenlijke dienst door in de Gasthuiskerk en vieren we samen Hemelvaartsdag. Met Pinksteren zal een kwartet van Con Spirito de dienst opluisteren. Op zondag 29 juni gaat de overstapdienst door en nemen een aantal kinderen afscheid van de kinderdienst. Het zal een vreugdevolle dienst worden met inbreng van de kinderen.
Donderdag 29 mei 2025 om 9.30 uur in de Gasthuiskerk
Hemelvaart van de Heer
Thema: Ruimte maken voor de Geest
Lezen: Handelingen 1:4-11; Galaten 5:16-25
Op Hemelvaartsdag lezen we hoe Jezus voor de ogen van de leerlingen verdwijnt in nevelen en wolken, wanneer Hij opstijgt naar de Vader. De verhalen rond Hemelvaart ademen onzekerheid en gemis. Maar dat is niet alles wat over Hemelvaart gezegd kan worden! Hemelvaart gaat ook over actief wachten en ruimte maken voor de Geest. Want dat is precies wat Jezus doet: Jezus gaat naar de Vader zodat de Trooster kan komen, de Geest die alles weer nieuw zal maken.
Zondag 8 juni 2025 om 10.00u in de Thomaskerk
Pinksteren
Thema: De Geest spreekt alle talen!
Lezen: Genesis 11:1-9; Handelingen 2:1-13
Het bekende verhaal van de toren van Babel laat het verlangen van mensen
zien naar uniformiteit. De mensen willen nog maar één taal spreken en beginnen een toren te bouwen om ‘naam te maken’ voor zichzelf. Maar zo heeft God mensen niet bedoeld. We zijn geschapen om elkaar aan te vullen. Diversiteit en veelkleurigheid heeft God van meet af aan in zijn schepping gelegd. Pinksteren is niet de tegenstelling van Genesis 11, maar radicale bevestiging ervan. Want de Geest spreekt alle talen, en deelt in de gemeente zijn gaven uit.
Zondag 29 juni 2025 (Overstapdienst) om 10.00u in de Thomaskerk
Tweede van de zomer
Thema: Ga met mij mee!
Lezen: Genesis 28:10-15; Johannes 1:43-51
‘Ga met mij mee’ (Joh 1:43): met deze woorden roept Jezus Filippus en
Natanaël om zijn leerlingen te worden. Meegaan op de weg die Jezus wijst
is niet altijd gemakkelijk, maar is wel een weg van zegen. Jezus belooft
aan Filippus en Natanaël dat ze zullen zien hoe de hemel opengaat en engelen zullen opklimmen en afdalen. Onze geloofsreis is als een ladder naar de hemel, waarbij je met vallen en opstaan opklimt naar God. Op die weg zal God er zijn om je te beschermen en je te dragen.
Terugblik inspiratieavond voor reisgenoten
Op donderdagavond 15 mei kwamen 23 gemeenteleden samen voor een inspiratieavond voor reisgenoten. Het was goed om elkaar te ontmoeten en na te denken over dit waardevolle project, want dat was best een hele tijd geleden. Tijdens het eerste deel van de avond blikten we in kleine groepjes terug op de reisgenootschappen. De contacten zijn over het algemeen heel goed en aangenaam. Er wordt over koetjes en kalfjes gesproken, maar ook over het dagelijkse leven en levensgebeurtenissen rond familie. Soms komt het geloof ook voorbij. Er leven ook vragen: hoe reageer je bijvoorbeeld op moeilijke vragen rond rouw of levenseinde, en hoe pak je het aan als het contact stroef gaat of de ander geen behoefte lijkt te hebben aan een ontmoeting? Tijdens het tweede deel van de avond dachten we na over het thema ‘lichamelijkheid’
in gesprekken. Er is een spanning merkbaar tussen afstand en nabijheid.
In de coronatijd moesten we afstand houden, en hebben we gemerkt hoe moeilijk het is wanneer je elkaar niet mag aanraken. Lichamelijk contact is en blijft een basisbehoefte van mensen. Anderzijds zijn we door de MeToo-beweging er bewuster van dat een zekere terughoudendheid ook geboden is, zodat we niet over elkaars grenzen gaan. Deze avond smaakte zeker naar meer. Daarom dachten we ook met elkaar na over het vervolg.
Een bijeenkomst waarbij ervaringen gedeeld kunnen worden, inspiratie kan worden opgedaan en er een vorm van toerusting wordt aangeboden zou zinvol zijn. We spraken af dat er vanaf het nieuwe seizoen twee keer per jaar een inspiratieavond voor reisgenoten wordt georganiseerd: een bijeenkomst op een middag in oktober, om mensen de gelegenheid te geven die ’s avonds niet graag de deur uit gaan en een bijeenkomst op een avond in april.
Meditatie:
Wervelwinden als voorbode van een nieuwe toekomst?
In de Bijbel wordt de kracht van Gods Geest vaak verbonden met de wind. Wanneer God door zijn Geest scheppend aanwezig is en mensen aanraakt, dan doen de natuurelementen daar ook in mee. Er is vuur, maar vaak ook wind. Pinksteren gaat over de kracht van de Geest, die mensen nieuwe moed inblaast en de schepping weer doet herleven. Maar met alles wat er in onze wereld aan de hand is aan strijd, oorlog en diepe onrust, vraagt een mens zich soms af: waar zie ik Gods Geest nog in deze wereld die schudt en beeft op haar grondvesten? Maar wat als we de blik waarmee we naar de wereld kijken om zouden draaien? Zou het kunnen dat de stormen die we nu meemaken een voorbode zijn van een nieuwe toekomst?
Gods Geest ‘scheerde’ over het water
Het begint in Genesis allemaal met Gods Geest, die boven de wateren zweefde: De aarde was woest en doods, duisternis lag over de oervloed, en over het water zweefde Gods geest. Gen. 1:2 (NBV21)
In het Hebreeuws staat er ruach. Naast ‘geest’, kan dat ook wind of ademtocht betekenen. Het komt hier voor in combinatie met het werkwoord rāḥēp̄, dat meestal ‘zweven’, maar soms ook ‘beven’, ‘sidderen’ of ‘trillen’ betekent. In ‘Tora: de vijf boeken van Mozes vertaald en toegelicht’ (2024) vertaalt wijlen Huub Oosterhuis: “de adem van Gods Geest scheerde over het water”: een mooie beeldende vertaling die de ruach van God verbindt met het beeld van de Heilige Geest als vogel. Het doet denken aan de meeuwen en aalscholvers die met hun vleugels laag over het water scheren. Het zal niet lang meer duren of God spreekt zijn eerste scheppingswoord. De duisternis zal plaats maken voor licht, en de chaos voor leven.
Als een beschermde vogel
Het komt maar twee keer voor in de hele Hebreeuwse Bijbel dat het werkwoord rāḥēp̄ gebruikt wordt voor een handeling van God. Het komt in Genesis 1:2 voor, waar God met zijn Geest als een vogel over het water scheert. En verderop komen we het enkel nog tegen in Deuteromomium 32, in het lied van Mozes. Wanneer Mozes aan het einde van Israëls veertigjaar durende tocht door de woestijn begint te zingen over Gods machtige en genadige optreden, dan vergelijkt hij de Heer met een arend:
Zoals een arend zijn nest beschermt
en boven zijn jongen zweeft,
zo spreidde de HEER zijn vleugels uit
en droeg zijn volk op zijn wieken.
Deuteronomium 32:11
De vergelijking die Mozes maakt in zijn lied gaat over de zorgzaamheid van God, de liefdevolle nabijheid waarmee de Heer omziet naar zijn volk.
In het eerste versdeel wijst Mozes op de arenden, die boven hun nest blijven zweven op de thermiek van de wind om hen zo voortdurend in de gaten te houden. Met zijn spanwijdte van meer dan twee meter, is de zeearend een indrukwekkende vogel, die kracht uitstraalt en daarmee vooral beeld is voor Gods liefde en trouw. Zoals de arend boven zijn jongen
zweeft met zijn machtige vleugels, en naar beneden zal duiken wanneer andere roofvogels zijn jongen proberen weg te roven, zo is God beschermend aanwezig in het leven van mensen. Hij houdt zijn blik op ons gericht, en verjaagt de flarden van de nacht. Zo waakt Hij over ons leven. Zoals dat vaak gaat met dichterlijke vrijheid, roept het ene beeld het andere op.
Want in het tweede versdeel gaat het niet alleen over de bescherming van God, maar over het dragen van God:
Zo spreidde de HEER zijn vleugels uit en droeg zijn volk op zijn wieken.
Biologen weten dat dit beeld niet klopt met de natuur. Arenden dragen hun jongen niet op hun vleugels, ook niet om ze te leren vliegen. Wat Mozes hier zingt, lijkt dan ook vooral over God te gaan. Ook in de Psalmen wordt Gods bescherming vaak in verband gebracht met hoe moedervogels hun jongen beschermen. Zo bidt David: ‘verberg mij in de schaduw van Uw
vleugels’ (Ps 17:8). Het blijft een prachtig beeld, ook al klopt het niet volledig met de natuur. Want wat arenden niet kunnen, kan God wel. Op hun tocht door de woestijn, droeg God zijn volk op de wieken van de wind, en beschermde Hij hen tegen gevaren. Toen zij zelf geen weg meer zagen, was het God zelf die hen droeg als op adelaarsvleugelen (Ex 19:4).
Pinksteren: Geestkracht in een gebroken wereld
Ook op het Pinksterfeest is er wind: geen zacht briesje, maar een hevige windvlaag (Hand 2:1), die het hele huis vult, waar de leerlingen bijeen zijn gekomen. Op het Pinksterfeest raakt God mensen aan met de Trooster, zodat ze het evangelie van vrede en genade horen in hun eigen taal, en mensen van allerlei achtergronden en culturen elkaar eindelijk verstaan.
Toch betekent de komst van de Geest niet het einde van alle strijd en ellende. Van een ideale wereld is ook in het boek Handelingen geen sprake.
Want als we doorlezen na Handelingen 2, dan zien we dat de eerste christelijke gemeenschappen niet lang na de Pinkterpreek van Petrus geconfronteerd worden met geweld en vervolging. Toch dooft het pinkstervuur niet: ondanks de bedreigingen, komen de eerste christenen vurig en eensgezind samen om het brood te breken, om maaltijden met elkaar te delen en onophoudelijk te bidden. Ze doen alles in een geest van eenvoud en
gemeenschappelijkheid (Hand 1:14; 2:43-47). In die gebroken wereld is de
Geest niet afwezig. De Trooster blaast er dwars doorheen, zodat mensen
staande kunnen blijven en doen waartoe ze geroepen zijn.
Hoop te midden van puinhopen
Grote delen van het Midden-Oosten en Afrika staan vandaag in brand. Het lijden dat mensen treft door verwoesting, oorlog en honger is bijna niet te bevatten: het mensonterende leed van de Gazanen, het trauma in Israël om de aanslagen van 7 oktober 2023, de Yemenieten die al meer dan tien jaar lijden onder oorlog, honger en terreur, de vluchtelingenstromen uit Syrië, de brute slachtpartijen in Congo en Nigeria… En dit lijstje is verre van compleet. Regelmatig bericht Open Doors over kleine christelijke gemeenschappen die in deze onmogelijke omstandigheden moeten zien te overleven. Ze zijn voor mij een voorbeeld van moed en geestkracht, van de hoop die mensen voortstuwt. Indrukwekkend is het verhaal van zuster Manal. In het bloedende Syrië, dat al meer dan 15 jaar zucht onder een burgeroorlog
en nu nog steeds onveilig is door aanhoudende gevechten tussen Hayat al-Sham (HTS) en pro-Assad groepen, werken mensen aan herstel en wederopbouw. Het klooster van zuster Manal in Damascus is omgedoopt tot het ‘Center of Hope’: een plek waar mensen hoop en rust kunnen vinden in een land dat getekend is door oorlogstrauma’s. “De kerk in Syrië heeft veel geleden”, vertelt Manal. “Gebouwen zijn vernield, bezittingen gestolen.
Hoeveel christenen zijn er niet ontvoerd, vermoord? Kinderen verloren hun vaders, vrouwen hun echtgenoten. Jongeren zien geen toekomst meer, ze willen het land verlaten. Dit is een bedreiging voor de toekomst van zowel de kerk als het land”. In het Center of Hope kunnen jongeren terecht met hun vragen, dromen, hoop en angsten. Er worden ook cursussen en workshops gegeven om bijvoorbeeld grond te leren bewerken. Manal ziet hoe het werk gezegend wordt: “bij elke cursus zie ik vriendschappen ontstaan.
De cursisten steunen en bemoedigen elkaar”. Ze vertelt aan Open Doors hoe vijf cursisten inmiddels een winkel hebben geopend en kostwinnaar zijn geworden. Manal droomt ervan om nog meer jongeren te helpen: “We willen dat ze de kerk gaan zien als een schuilplaats, een veilige haven. We bidden dat deze generatie gezond, sterk en goed getraind zal zijn en zo
onze bediening voort kan zetten voor toekomstige generaties”.
Voor het hele verhaal van Manal:
https://www.opendoors.nl/frontlinie/lees/persoonlijke-verhalen/manal/
Laat je bewegen door de Geest!
Het verhaal van Manal laat zien hoe God mensen in de meest moeilijke omstandigheden draagt, en hen door zijn Geest de moed inblaast om samen te bouwen aan een nieuwe toekomst, ook al is er nog lang geen sprake van vrede. De Geest laat zich niet doven, maar waait dwars door alle ellende heen, en laat zo kiemen van hoop ontluiken. Diezelfde Geest
vuurt ook ons aan om in onze eigen omgeving een gemeenschap te zijn die eenheid, liefde en vergeving uitstraalt. De onrust en het geweld in de wereld beroert ons. Ook daarin laat de Geest ons niet alleen. Hij is erbij: in het onophoudelijke gebed voor de wereld, vaak in woordeloos zuchten.
Laat die Geest je vooruit blazen, op de wieken van de wind. God laat zijn wereld niet los, maar blaast er dwars doorheen. Ook vandaag. Het lied ‘De kracht van uw liefde’, verwoordt dat vertrouwen op eenvoudige, maar krachtige wijze:
Dan zweef ik op de wind,
gedragen door uw Geest
en de kracht van de liefde! (Opwekking 488)
Een hartelijke Pinkstergroet!
Ds. Jannica de Prenter
‘Toer bij de Boer’
Zaterdag 17 mei was er voor de kinderen uit de Thomaskerk ‘Toer bij de Boer’, bij Martijn en Hanneke in Zonnemaire. We mochten meekijken op het land bij de erwten, uien, suikerbieten, tarwe en aardappelen. De gewassen kunnen best een regenbui gebruiken, want met de grondboor moest diep gegraven worden eer de grond een beetje vochtig/nat werd.
We deden een fotopuzzeltocht langs de geiten, schapen, kippen en ganzen. We zagen hoe je een koe kunt melken. We mochten een rondje mee op de tractor én kijken in de grote kiepwagen en bij de andere machines die gebruikt worden voor het zaaien en oogsten.
We mochten zelf zaaien en tussendoor kon er nog even in de speeltuin worden gespeeld en we kregen bij het afscheid ook nog een zakje aardappelen mee.
Martijn en Hanneke, hartelijk dank voor de leuke middag! De kinderen
hebben genoten!
Spaardoosjes Pasen
De spaardoosjes hebben het mooie bedrag van € 319,95 opgeleverd.
Allemaal hartelijk dank voor uw en jullie bijdragen!
Namens de diaconie,
Theresia Koelewijn
Jongerensoos Youth in Christ
Elke zaterdagavond is de jongerensoos geopend vanaf
20.00 uur voor jongeren vanaf 15 jaar!
Kom je ook langs met je vrienden?
Iedereen is van harte welkom!
Adres:
Lange Nobelstraat 3 in Zierikzee
GEMEENTENIEUWS
Terugblik uitstap Brugge
Maandag 28 april was een stralende dag.
Met een groepje gemeenteleden vertrokken we ’s ochtends vroeg vanuit Zierikzee. Een goede chauffeur bracht ons via de Zeeuws-Vlaamse polders naar het schone Brugge. Daar werden we op de site van het Grootseminarie hartelijk ontvangen door mevr. Nadine Van Parys (vrijwilliger bij de Bijbeldienst van het bisdom Brugge en goede vriendin van de Protestantse gemeente van Brugge).
Omdat we te gast waren in een eeuwenoud kloostergebouw, begonnen we onze dag naar katholieke gewoonte met het evangelie van de dag en wijze woorden van de woestijnvader Abba Hierax (3e eeuw n. Chr).
“Wat moet ik doen om gered te worden”?, vroeg een monnik hem op een dag. De wijze vader zei: “zit neer in uw monnikshuisje. Als je honer hebt, eet, als je dorst hebt, drink, maar spreek van niemand kwaad”. Dat deden we. We genoten van een royale lunch.
Daarna nam Nadine ons mee door de geschiedenis van het Grootseminarie.
We kregen ook een inkijkje in Biblia, de interactieve reis door de Bijbel, van de vormingsdienst van het bisdom, die eindigt met een projectie van een sterrenhemel. We schreven de naam ‘Thomas’ op het digitale scherm en zagen hoe de naam van onze kerk oplichtte in de hemel.
Ook wij mogen deel zijn van de belofte die begon met Abraham.
Daarna was het tijd om van de zon te genieten, en nam ik eventjes de
rol van stadsgids op me. We gingen weer op pad en maakten een wandeling door Sint-Anna en Sint-Gillis. Niet zo bekend, maar een heel mooi stukje van Brugge. Bij het avondeten ging het even mis. De ober was ons vergeten, maar dankzij onze katholieke vrienden, die broodjes
overhadden, werden de woorden van Abba Hierax opnieuw toegepast.
We konden eten.
De avond eindigde met een oecumenisch panelgesprek over Godsbeelden. Het gesprek ging snel de diepte in. De verschillen in traditie blijven, maar wat belangrijker is: iedereen voelde de warme betrokkenheid, het respect voor elkaar en de vriendschap. Brugge is een voorbeeld van bloeiende oecumene. Wat blijft is de dankbaarheid, dat ik hier mijn steentje aan mocht bijdragen.
Verslag door ds. Jannica
Goederen voor Oekraïne
Eind maart heeft de diaconie een partij goederen voor Oekraïne medegefinancierd, een
actie waar Ria Schoof bij betrokken was.
Er is een grote vrachtauto naar Oekraïne gegaan, waar de nood hoog is en aan alles tekort
is. De diaconie heeft geld geschonken waarmee bij Zeeman ondergoed gekocht kon worden want ook dat is daar op in de winkels.
Namens de diaconie, Theresia Koelewijn
MDA-actie: geef gul voor diaconie en ZWO (Zending, werelddiaconaat en ontwikkelingssamenwerking)
Beste gemeenteleden, broers en zussen,
U kunt weer uw bijdrage voor de diaconie en ZWO geven tijdens onze MDA-actie (Missionair Diaconaal Aandeel). Vanaf 26 mei kunt u een brief verwachten, waarmee u uw toezegging voor een gift kunt aangeven. De brief zal in de week van 2-7 juni opgehaald worden. Het is ook mogelijk om uw giften via e-mail (mda@thomaskerkzierikzee.nl) door te geven.
Met uw bijdrage steunt onze kerk diaconale projecten, zoals Kerk in Actie, en projecten in het buitenland, bijvoorbeeld ‘Delta voor Columbia’. Het geld wordt ook besteed aan projecten dichterbij, bijvoorbeeld activiteiten rondom ons jaarthema , ‘Tijd voor elkaar in de Thomas’ en hulp in de regio en binnen- en buitenland. Daarnaast bieden we steun als er een beroep op ons wordt gedaan voor noodhulp.
Namens de diaconie en ZWO van de Thomaskerk, alvast hartelijk dank voor uw gift.
Theresia Koelewijn
Project Columbia:
kinderen in achterstandswijken
weerbaar maken