
SIGNALEN: GEROEPEN TOT DRAGEN
Wie achter mij aan wil komen,
moet zichzelf verloochenen,
zijn kruis op zich nemen en mij volgen.
Mattheüs 16:24
Wie bij Jezus wil horen en Hem wil navolgen, wordt onherroepelijk met het kruis geconfronteerd. We zien vaak dat de leerlingen vol enthousiasme en vuur zijn. Natuurlijk willen ze Jezus volgen. Maar Jezus ontmoedigt hen: weet dat het kruis bij de weg hoort van ieder die mij volgen wil. Hoe zit het precies met die opdracht tot dragen? Onze draaglast komt nu eenmaal niet altijd overeen met onze draagkracht. Hoe houd je het vol als het onderweg zwaar wordt?
Wie is Jezus?
Het verhaal begint in Mattheüs 16 met een vraaggesprek tussen Jezus en de leerlingen (Matt 16:13-17). Jezus vraagt hen wat de mensen ver-tellen over de Mensenzoon, hij die komen zou om te bevrijden. De één denkt dat Johannes de Doper de Mensenzoon is. Anderen wijzen naar Elia, Jeremia of een andere profeet uit Israëls geschiedenis. Vervol-gens stelt Jezus hen een tweede vraag, die ernstiger en indringender is, dan de eerste: ‘Maar jullie, wie zeggen jullie dat ik ben’ (Matt 16:15)? Jezus wil niet weten wat de mensen allemaal zeggen en rondbazuinen. Hij wil weten wie Hij voor hen is. Wie ben ik voor jullie?
De Zoon van God
Bij Petrus komt het gelijk tot een belijdenis: ‘U bent de Messias, de Zoon van de levende God’. Jezus prijst Petrus gelukkig: ‘gezegend ben je, Simon bar-Jona’ (Matt 16:17). Want deze woorden komen niet bij mensen vandaan, maar zijn je door God in het hart gelegd. Wie ben ik voor jullie? Kunnen wij vandaag met Petrus belijden dat Jezus inder-daad de Messias is, de Zoon van de levende God? En hoe zeg je dat dan? Omdat je het zo geleerd hebt, of kun je deze belijdenis meezeggen met hart en ziel?
De eerste lijdensaankondiging
Bijna gelijktijdig met deze vraag van Jezus, klinkt ook de eerste lijdens-aankondiging: ‘vanaf dat moment’ (apo toté), schrijft Mattheus in vers 21. Wanneer de identiteit van Jezus aan het licht komt: dat Hij de Mes-sias is, de Zoon van de levende God, wordt ook duidelijk dat Jezus de Gekruisigde is. Wie Jezus ten diepste is, is fundamenteel verbonden met het lot dat Hij dragen moet. Jezus begint hun te vertellen over de weg die Hij moet gaan. In de Griekse tekst staat een woordje dat

meestal met ‘moest’ wordt vertaald: het woordje dei. Maar eigenlijk betekent het eerder ‘noodzakelijk’. En dat is een belangrijk nuanceverschil. Jezus vertelt dat Hij die weg moet gaan. De weg van het lijden is onherroepelijk en onvermijdelijk. Er is voor Hem geen andere weg, geen ander pad.
De derde dag
Op het kruis neemt Jezus de plaats in van alle menselijke schuld. Al-leen Hij kon dit dragen. Alleen Hij kon dit volbrengen. Jezus vertelt dat Hij naar Jeruzalem moet gaan. Daar zal Hij door toedoen van de lei-ders van het volk een zwaar lijden moeten dragen. Het kan niet anders: Hij zal in het spoor gaan van Israëls profeten en zelfs gedood worden. Maar Jezus vertelt ook over de derde dag, waarop Hij uit de dood zal opstaan. Jezus kondigt niet alleen zijn lijdensweg aan, maar ook de op-standing. De dood heeft nooit het laatste woord. Het wordt Pasen! Maar de weg die Jezus moet gaan loopt wel dwars door het doodsra-vijn heen. Het is onontkoombaar. Hij moet eerst de nacht in.
Moeite met lijden
Wanneer het lijden ons treft, gaan we vaak in de weerstand. Je kunt het en wilt het gewoon niet geloven. Het kan toch niet waar zijn dat dit mij overkomt? Zo reageert ook Petrus: ‘Moge God genadig zijn, Heer. Dat zal u niet gebeuren’ (Matt 16:22). Hij wil er niet aan en kan het niet geloven. Maar in die geruststellende woorden van Petrus herkent Je-zus onmiddellijk de hand van de duivel, Gods tegenstander, die Hem probeert af te brengen van zijn weg. Dit zijn niet Gods woorden, maar de verlangens van mensen. Het zijn menselijke gedachten: dat we alles dat pijn doet kunnen verhoeden. Maar Jezus weet wat zijn weg is. Ie-dereen die Hem wil navolgen, zal erdoorheen moeten gaan. Als je zijn leerling wilt zijn, zul je moeten leren dat de weg naar bevrijding dwars door de diepte heen loopt.
Vrijwillige keuze
Het is wezenlijk en veelzeggend dat Jezus ons vrijlaat. ‘Indien iemand mij wil volgen’ (Matt 16:24), schrijft Mattheüs. Het is een open uitnodiging. Jezus dwingt niets af. Het gaat om een vrije keuze. Jezus laat alles open en stelt ons volledig in de vrijheid om zelf ‘ja’ te zeggen tegen Hem. Maar als je Hem wilt volgen, dan moet je weten dat zijn weg langs het kruis moet en dat ook ons pad daarop uitloopt.
Geroepen tot dragen
Ook wij zijn net als de leerlingen geroepen tot dragen. Maar die op-dracht veronderstelt wel zelfverloochening. Dat is een lastig woord, dat van alles bij ons oproept. Maar het betekent in wezen ‘ontkennen’ of ‘afwijzen’. Denk aan Petrus die tot drie keer toe beweren zal dat hij Je-zus niet kende. Jezus bedoelt hier niet dat we onszelf volledig moeten wegcijferen. Maar zelfverloochening staat wel tegenover zelfbehoud. Het doorbreekt onze natuurlijke neiging om onszelf te beschermen te-gen alles dat zeer doet, het weglopen van wat moeilijk is en niet om aan te zien is. Zelfverloochening betekent dat je Gods wil leidend laat zijn in je leven. Als je gaat op de weg die Jezus wijst, dan verlies je een deel van jezelf: die gerichtheid op kortstondig geluk, op wat goed en lekker voelt. Maar je wint er alles bij. Want als je gaat in zijn spoor, dan zul je leren dragen. Dan zul je ontdekken dat je niet alleen bent, en dat God jou draagt. En het is vaak pas achteraf, dat je het beseft. Pas als een moeilijke tijd achter je ligt en je door het donker bent heengegaan: pas dan besef je dat God je juist toen gedragen heeft, toen je niet meer op je benen kon staan, toen je moe en uitgeput was. Als je dat leert omarmen, als je in alle vrijheid ‘ja’ kunt zeggen op zijn uitnodiging, dan gaat het niet meer om ons, maar om Hem. Dan leven wij niet meer, maar Christus in ons.
Dragen doe je samen
We zijn geroepen tot dragen. Maar we hoeven het niet alleen te doen. In de gemeente van Christus zijn er mensen die jou dragen als je het moeilijk hebt. Heel sprekend zegt Paulus in de Galatenbrief: ‘Draag el-kaars lasten, zo leeft u de wet van Christus na’ (Gal 6:2). We zijn ge-roepen om samen de weg van de gekruisigde te gaan. Als er zorgen zijn of verdriet, onzekerheden of pijn, dan mag je weten dat je er niet al-leen voor staat. Je draagt elkaar erdoorheen door te luisteren naar el-kaar, door samen te bidden. Er zullen mensen zijn die je zullen dragen; mensen die samen willen wandelen op de weg van de gekruisigde; mensen die vrij zijn, omdat ze verloren wie ze eerst waren en zo nieuw leven hebben gevonden in Jezus.
Want wie zijn leven verliest omwille van Hem, zal het vinden.
Eeuwig leven bij de Vader, de levende God.
Ik wens u nog een gezegende 40-dagentijd toe.
Ds. Jannica de Prenter
ZIERIKCEA (325 – 2025)
WAT IS JOUW ANTWOORD?

Het wordt een bijzondere Pasen in dit jubeljaar.
Westerse en oosterse christenen vieren dit hoogfeest op dezelfde dag. En laat de Paasdatum nu één van de geschilpunten zijn waar al 1700 jaar geleden over gesproken werd op het oecumenische concilie in Nicea!
Maar er was een nog grotere vraag die nota bene van de machtigste man ter wereld kwam: Constantijn
de Grote. De keizer was bekeerd, maar wilde één ding van de kerk – die net uit een zware vervolging kwam – weten: wie is Jezus Christus?
Over deze vraag bestond geen eenheid: Een mens? Goddelijk? God zelf? En alles wat daar tussenzin zit. Het is de meest wezenlijke vraag van alle tijden. We noemen ons christenen. Maar wie is voor ons Christus?
1700 jaar Concilie van Nicea wordt wereldwijd gevierd. Je bent het vast wel ergens tegengekomen. Dus kunnen we op ons eiland niet achterblijven.
Het antwoord dat in 325 geformuleerd werd verbindt de verdeelde kerken wereldwijd en ook de verdeelde kerken op ons eiland. En dat we in de toekomst niet meer zonder elkaar kunnen lijkt me duidelijk.
Daarom is Nicea een unieke kans om ons dichter bij elkaar te brengen.
Verschillen mogen er in de kerken zijn en daar wordt heel wat over gesproken.
Uiteindelijk gaat het maar om één vraag. Wie is Christus? En daarom hebben we een enthousiaste eilandelijke werkgroep gevormd bestaande uit Noëlla Polet (RK), Jannica de Prenter (PKN), Gert Jan Vogel (CGK) en Hielke Wolters en Mar van der Veer (PKN). In de maand november gaat er van alles gebeuren samen met de kerken onder de naam ZIERIKCEA. We organiseren voor ouderen maar ook voor jongeren uitdagende activiteiten. En daarom zijn we blij dat we dankzij de hulp van een jong internetbedrijf vanaf Pasen een fraaie website hebben die je kunt vinden:
www.zierikcea.nl.
Daar lees je wat de Geloofsbelijdenis van Nicea belijdt.
Ga er naartoe en voel je uitgenodigd om in eigen woorden (de antwoorden blijven anoniem) alvast een antwoord te geven op deze vraag.
WIE IS CHRISTUS VANDAAG VOOR JOU?
Doe het! We rekenen op honderden reacties. Het liefst van iedereen.
Na Pasen gaf de apostel Thomas daar als eerste een antwoord op.
Mar van der Veer
INTREDEDIENST ds Jannica de Prenter

Zondag 2 maart was het dan zover; de dienst van in-trede en bevestiging van ds. Jannica de Prenter. Het werd een drukbezochte en vreugdevolle dienst. Voor-gangers waren classispre-dikant ds. Arie van der Maas en ds. Jannica de Prenter. Thema van de dienst: “Mijn hulp is van U Heer! Samen hoopvol onderweg”.

Muzikale medewerking werd verleend door het koor “Con Spirito” o.l.v. Mar van der Veer, die ook speciaal voor deze dienst onderstaand lied schreef. Een bijzonder moment was de rondgang langs het liturgisch centrum: de lezenaar, het doopvont, de avondmaalstafel, de kansel en de Paaskaars, die symbolisch de plaatsen markeren waar de predikant samen met de ambtsdragers en vrijwilligers dienstbaar mag zijn. Na de inzegening van Jannica nam zij de dienst over. Aan de kinderen (en volwassenen) had zij al een filmpje laten zien van paus Franciscus die het jaar 2025 uitriep tot een jubeljaar. In haar preek ging zij hier verder op in. “In deze verwarrende tijden is en blijft het onze roeping om in de voetsporen van Christus te wandelen en zijn stem te zijn in deze wereld. Machthebbers kunnen deuren dichtgooien, maar wij mogen toch samen onderweg gaan en zingen van recht, vrede en hoop. Als een pelgrim. Pelgrims houden elkaar op gang en zorgen voor elkaar, in het besef dat God nabij is. Hij draagt je op al je wegen. Wij kunnen daarom de hoop brandend houden op Gods nieuwe wereld”.
Myrthe van der Graaf

POORTEN VAN HOOP (melodie Ps. 68)
We gaan op weg, de wereld in, pelgrims van hoop, als één gezin vervuld van één verlangen.
We zingen tot de lieve God op hoge toon, ‘hamaaloth’ opgaande onze zangen.
Ik zie een poort wijd openstaan waar jong en oud naar binnen gaan, de laatsten zijn de eersten.
Die poort staat open, ook voor mij, voor iedereen, die ik gastvrij vraag met mij op te trekken
Van alle kanten komen zij, uit ieder land, een lange rij van hen die zijn geroepen.
De stad van vrede is in zicht.
Wij treden binnen in het licht, wij groeten en ontmoeten.
Shalom! Salam! Een vredeslied verdrijft een wereld van verdriet, van harten, zo gesloten.
Kom met ons mee, ik loop, ik ga met jou en jij en Jannica: de poorten staan wijd open.
Tekst: Mar v/d Veer.
Een nieuwe cursus theologische verdieping
Op 04 september a.s. is het weer zo ver. Dan start er een nieuwe cursus theologische verdieping in de ‘Vredeskerk’ te Goes.
Er zijn verschillende redenen om deze cursus te gaan volgen.
De cursus is geschikt voor wie:
- meer wil weten van het eigen geloof en de Bijbel
- zich wil verdiepen in betekenis van religie in onze huidige samenleving.
- meer wil weten van christelijke spiritualiteit
- sterker wil staan en mondiger wil worden in geloofszaken
- meer kennis wil opdoen voor geloofsopvoeding,
- catechese en bezoekwerk
- bewuster kerkdiensten wil beleven
- oude bronnen wil onderzoeken om nieuwe inspiratie te vinden
- open wil staan voor ‘andersdenkenden’
zich wil verdiepen in betekenis van religie in onze huidige samenleving.
Een reactie van een oud-cursist is:
“Van vroeger zijn wel wat oude dingen blijven hangen. Ik heb nu weer veel nieuwe dingen geleerd. Bij de lessen komen veel interessante onderwerpen aan bod. Het is een kleurrijke cursus”.
Het unieke van de cursus in Goes is dat de cursus oecumenisch is: protestanten en katholieken, maar ook andersdenkenden zijn van harte welkom. Ook mensen die geen kerkelijke binding hebben kunnen veel aan deze cursus hebben.
De docenten zijn zowel van protestantse als katholieke origine. Vrijwel alle docenten zijn al lange tijd aan de cursus verbonden. Ze hebben een grote kennis van hun vakgebied. Met veel passie willen ze blijven doceren. Ook weer aan een nieuwe groep.
Op donderdag 28 augustus is er een voorlichtingsbijeenkomst in de
Vredeskerk, Ds. W.H. van der Vegtplein 2, 4461 NG Goes, (19.30 uur).
Maar u kunt zich ook eerder opgeven om verzekerd te zijn van een plek in de nieuwe cursus. Dat kan bij dhr. Henk van Elzelingen, Westerzicht 586, 4385 BV Vlissingen, E-mail: hvelzelingen@zeelandnet.nl.
Voor meer inlichtingen kunt u ook telefonisch of via de e-mail contact opnemen met de cursusleider dr. Aarnoud Jobsen, E-mail: ajobsen@zeelandnet.nl.

Oecumenisch gesprek over Godsbeelden
Op maandag 28 april om 19.30 uur is er een mooie activiteit in Brugge: een oecumenisch panelgesprek waarbij vertegenwoordigers van de katholieke kerk, de Verenigde Protestantse Kerk, de Adventskerk van Brugge, Pinkstergemeente de Kruispoort en Crossroad-Church in gesprek gaan over Godsbeelden. Ds. Jannica de Prenter zal voor deze activiteit deelnemen namens VPKB Brugge. De voorgangers nemen ons mee in de rijkdom van Godsbeelden in de Bijbel en de kunst, maar ook zullen ze in gesprek gaan over het beeldverbod. Welke keuzes maken de verschillende tradities hierbij? Het wordt zeker een leerrijk gesprek, met veel respect en waardering voor elkaar, en toch worden de verschillen niet uit de weg gegaan. Graag een seintje als u mee wilt. Als we met een mooie groep zijn, zullen we bekijken of we er een dagje Brugge van kunnen maken.
Adres: Grootseminarie Brugge, Potterierei 72, 8000 Brugge.
Meer info: https://www.biblia.be/nl/vormingsaanbod
Het gesprek is ook te volgen via live-stream.
Jannica de Prenter
FRUITACTIE BIDDAG (12 maart) een succes
Alle goede gevers en geefsters hartelijk dank voor uw gulle bijdrage aan de fruitactie afgelopen Biddag 12 maart. De Voedselbank was er heel blij mee!

De doos voor de Douwe Egberts en A.H.-koffie/thee zegels vindt u nog steeds onder de trap voor de postzegeldoos.
Namens de diaconie,
Theresia Koelewijn
WORKSHOP KAARTEN MAKEN

Maar liefst 24 deelnemers, ver-deeld over 3 dagdelen, namen deel aan de workshop kaarten maken met als thema ”mét en vóór elkaar”. De bedoeling is een of meerdere kaarten te ma-ken en deze te sturen aan ie-mand van de gemeente of in je omgeving, die zo’n gebaar wel kan gebruiken Dankzij de zorg-vuldige voorbereiding en de deskundige leiding van Coby Bakker kwamen de mooiste exemplaren tevoorschijn. Zelfs degenen die dachten niet creatief te zijn stonden versteld van het resultaat. En dat niet alleen, het was ook nog eens reuze gezellig.
Wat ons betreft, een blijvertje! Dankjewel Coby!
Myrthe van der Graaf

Spaardoosjes
In de 40dagentijd kun je sparen voor projecten van Kerk in Actie die gedurende deze dagen aan bod komen. In de ontmoetingsruimte, voor-afgaand aan de kerkdienst en op de website van de Thomaskerk kun je hier meer over te weten komen.
Wil je het spaardoosje op eerste Paasdag mee-nemen naar de kerk? Namens de ZWO/diaco-nie van de Thomaskerk en Kerk in Actie hartelijk dank!
Giel van Leeuwen

VERSLAG OUDERENMIDDAG zaterdag 8 februari
Verhalenverteller Bart Sikkema vertelt over de bijbelvertalers van Wycliffe
Iedereen een Bijbel in de taal van zijn/haar hart.
De diaconie organiseerde op zaterdag 8 februari de jaarlijkse ouderenmiddag.
Na een kopje koffie of thee met een petit four en een praatje met elkaar, gaven we het woord aan Bart Sikkema, de verhalenverteller van Wycliffe.
Het doel van bijbelvertaalwerk Wycliffe (vernoemd naar de 14e-eeuwse Engelse reformator) is dat ieder mens op deze wereld toegang krijgt tot de Bijbel in zijn eigen taal. Hiermee willen ze invulling geven aan de zen-dingsopdracht (Mattheüs 28:19) ‘om alle volken tot Zijn leerlingen te ma-ken’.
Bart Sikkema maakte ons duidelijk hoe bijzonder het is als mensen de bijbel voor het eerst in hun eigen taal kunnen lezen. Ze voelen zich dan gezien door God. Een Zeeuwstalig gemeentelid bevestigde dat, als ze de bijbel in het Zeeuws leest.
Vertaalwerk levert soms grappige problemen op, bijvoorbeeld: hoe vertaal je ‘sneeuw’ voor mensen die in de tropen wonen? Dan moet je zoeken naar andere voorbeelden die passen bij die cultuur. De tekst vertaal je dan zo: ‘Al waren uw zonden rood, ik maak ze witter dan een kakatoe’.
Ondanks de matige opkomst was het een geslaagde en inspirerende middag.
Namens de diaconie,
Theresia Koelewijn
LANDELIJKE OPSCHOONDAG (Zaterdag 22 maart)

Dat doen mensen toch niet meer; afval op straat gooien? Nou vergeet het maar. Zie hier de opbrengst van 2 uurtjes ‘prikken’. Zaterdag 22 maart was het Landelijke Opschoondag. 9 enthousiaste leden van de Thomas en nog één extra deelnemer verzamelden op de parkeerplaats bij AH. De jongste was 9 (!) en de oudste al een poos de zeventig gepasseerd. Nog voor we begonnen werden we door de eigenaar van “Proost” op het terras uitgenodigd en verrast met koffie/thee en (warme!) kruidkoek! Gertie Kok verdeelde vervolgens de taken en kon het rapen beginnen. Het was eigenlijk heel leuk werk en gezellig ook zo twee-aan-twee. De totale opbrengst was beduidend minder dan vorig jaar, dat is ook weer hoopgevend. We kregen verschillende malen complimentjes van voorbijgangers en van een meneer zelfs twee koeken! Een andere groep was begonnen bij de Boerenweg en zo werkten we naar elkaar toe. Na afloop konden we tevreden in het rond kijken naar een schone omgeving!
Myrthe van der Graaf