Jaarwisseling 2023-2024
tussen de afgestorven takken ontstaat nieuw leven.
“Wees niet bezorgd om iets, maar bid over alles”
Jaarwisseling 2022-2023
De stronk verbeeldt het oude jaar, dat overgaat in het nieuwe.
De oude takken lopen in het nieuwe jaar weer uit. De dorre bloemen zijn voedingsbodem voor nieuw groen.
Het oude is nooit zomaar voorbij.
Maar werkt door in het heden.
Jaarwisseling 2021-2022
De schikking voor oud en nieuwjaar heb is uitgebeeld door 12 ( het aantal maanden van het jaar) rood witte/ tulpen te omwikkelen met stukken kranten papier van 2021. Aan de voet van de vaas is klimop gerangschikt.
In de vaas ligt een steen.
Klimop= vasthoudendheid.
De kleur rood staat voor vastberadenheid.
De kleur wit voor onbeperkte levenskracht.
De steen in de vaas symboliseert .
Jaarwisseling 2020-2021
In de schikking zien we dorre takken, het oude jaar waar veel gebeurd is. Daartussen staan tulpen als teken van leven en vruchtbaarheid.
Een nieuw jaar breekt aan!
Jaarwisseling 2019-2020
31 december 2019
Het jaar loopt teneinde, We zien een spiegel en daarvoor een houtstronk die symbool staat voor het jaar dat achter ons ligt. In de spiegel zien we een witte roos die daaruit ontluikt, het is de overgang van het oude jaar naar het nieuwe jaar.
1 januari 2020
Het nieuwe jaar is aangebroken, we laten het oude jaar achter ons. De bloem en het licht staan symbool voor een hoopvol nieuw jaar.
Jaarwisseling 2018-2019
De stronk staat symbool voor het afgelopen jaar.
De bollen nog dicht, wat brengt het nieuwe jaar ons?
De overgang van donker naar licht
een hoopvol nieuw jaar
Jaarwisseling 2017-2018
Een dorre tak geeft het voorbije jaar aan
en de witte bloemen (ontluikend)
staan symbool voor het komende jaar 2018.
Jaarwisseling 2016-2017
De oude stronk verbeeldt het jaar dat achter ons ligt.
Tussen het dorre hout zien we bolletjes die uitlopen, een nieuw begin!
Het nieuwe jaar dat voor ons ligt.
Vol verwachting gaan we het tegemoet!
Jaarwisseling 2015-2016
Een weg. Aan de kant van die weg twee Gerbera’s met blinde ogen,
symbool voor een mens die langs de kant van de weg zit.
Aan het eind van de weg bolletjes, half open, als een belofte,
verwijzend naar hen die om Gods hulp roepen en nieuwe mogelijkheden en kansen krijgen.
Om het nieuwe jaar in te gaan.
Jaarwisseling 2014-2015
We mogen er op vertrouwen dat uit het oude dorre hout weer nieuwe takken ontstaan die gaan bloeien.
Hoe moeilijk ons leven soms is, er komen weer lichtpuntjes.
Vrienden, waar dat twijgje zwaait
-lees die stille hint-,
bloeit ons toe terwijl het waait,
hoe het leven wint.
Jaarwisseling 2013-2014
Het oude hout is getekend door de seizoenen van het jaar dat achter ons ligt. Er is uitzicht op het licht en de toekomst is nog open. De bolletjes, nog bedekt en nog niet open, staan voor het nieuwe jaar dat zich voor ons gaat openen.
In de schikking is ook aansluiting gezocht bij het opnieuw vertaalde lied dat gezongen is: ‘Abide with me’.
Net als in het lied is ook in de schikking een overgang te zien van het donker (vers 1) naar het Licht (vers 8).
Jaarwisseling 2012-2013
Opnieuw een mijlpaal op de levensweg!
We willen denken aan de zegeningen die we ervaren hebben in het jaar dat achter ons ligt en God daarvoor dankzeggen.
Maar ook aan de moeilijke momenten waar we Gods nabijheid konden voelen.
Zo mogen we vol vertrouwen weer het nieuwe jaar ingaan, in een gelovig weten:
DE VADER IS TROUW !
Jaarwisseling 2011-2012
De hulst, het paarse kleed en de distel verwijzen naar het leed en verdriet van wat met tranen is gezaaid.
Maar ook de witte rozen die symbool staan voor de vreugde.
(ik zie de vele lijnen de vreugde het verdriet)
Het achterste deel van de schikking vertelt ons dat we huiswaarts mogen gaan daarom de witte kleur en de uitbundige schikking
Een lichtje bij de schikking staat voor de volgende regels
(het licht brengt me te binnen hoe rijk ik mag bestaan)
Het jaar wil stil verdwijnen.
Zo stil ben ik nog niet.
Ik zie de vele lijnen,
de vreugde, het verdriet.
Zoek ik naar de verbanden
-de hemel weet voor wie-,
wacht ik Gods trouwe handen,
omdat ik ze niet zie.
Waarom wordt er geleden;
geluk blijkt zo vaak pijn.
Waarom moet hier beneden
de liefde afscheid zijn?
Vertellen stokt in zwijgen,
mijn ogen houden halt.
Waar zou ik inzicht
krijgen als leven tegenvalt?
Of mag ik verder kijken
dan feit en fout op aard?
Vertrouwend durven reiken
naar wie mijn thuis bewaart?
De Heer die ons wil sterken
met Geestkracht voor de tocht,
zal stralend laten merken
wat hij met liefde kocht.
Wat in dit jaar vervlogen
met tranen is gezaaid,
komt eens opnieuw voor ogen.
Wordt dan met vreugd gemaaid.
Heer, help ons door de tijden,
het kiezen blijkt een kruis.
Wil ons van angst bevrijden:
Ga mee op reis naar huis.
Het nieuwe jaar beginnen,
met Gods hulp zal het gaan.
Het licht brengt me te binnen
hoe rijk ik mag bestaan.
Als schaduwen mij vangen
-verdriet bestuurt mijn oog-,
voed dan mijn zielsverlangen
en wenk mijn blik omhoog.
God, help ons door de tijden;
bevestig ons bestaan.
Wanneer wij moeten lijden,
wil met ons huiswaarts gaan.
Zo leeg raken de dingen
als niemand naar u vraagt.
Leer ons van vrede zingen.
Uw vrede, die mij draagt.
vertaling: Michiel de Zeeuw, 2011
Das Jahr geht still zu Ende. Eleonore Reuß – 1857 melodie: Gezang 427 “Beveel gerust uw wegen”
Jaarwisseling 2009-2010
Twee kransen verbeelden het oude en het nieuwe jaar.
Achteraan de volle krans met veel gebeurtenissen van het afgelopen jaar.
Daar voor een lege krans met een nieuw begin in de vorm van de roosjes.
Vol verwachting hoe de krans (het nieuwe jaar) weer gevuld wordt.
Jaarwisseling 2008-2009
“Gij, die de tijd in handen houdt
De ronde vorm in de schikking verwijst naar het rad van de tijd (uren dagen maanden jaren vliegen als een schaduw heen,)
Aan de ene kant van de schikking uitgebloeide Hortensiabollen verwijzend naar het voorbije jaar,
Aan de andere kant een groot blad van de Vingerplant met daarop de Witte Lelie als symbool voor het nieuw jaar dat nog wit en rein voor ons ligt.
Het grote blad van de Vingerplant verwijst naar Gods hand, waarover gezongen wordt in een lied van Jochen Klepper (1903-1942) “Gij die de tijd in handen houdt” (“Der du die Zeit in Händen hast”)
Jaarwisseling 2007-2008
Het oude hout is getekend door de seizoenen. Het ligt doorleefd en als een blok voor ons. Erbij zien we een kwetsbaarheid verbeeld, witte tulpen die onze aandacht vragen. Brengt dit wit tot uitdrukking hoeveel kleur verloren ging in het afgelopen jaar? Of wijst het naar de uitnodiging om opnieuw te beginnen, onbevangen en kwetsbaar? De lantaarn vertelt hoe we bij deze vragen stil willen staan. Hier in de kerk, op Oudejaarsavond en Nieuwjaarsmorgen. In de ruimte waarin we vieren dat er een liefde is die ons draagt door de tijd.
Jaarwisseling 2006-2007
De oude stronken verbeelden het jaar dat achter ons ligt.
De witte bloemen en de bolletjes de toekomst die voor ons ligt